Enige tijd geleden werd ik weer gevraagd om te komen spelen op de school voor meervoudig gehandicapte kinderen en in een verzorgingstehuis voor ouderen met dementie. Weer mooi en dankbaar om dit weer te kunnen doen. Voor de tweede keer kom ik nu op de school en in het verzorgingstehuis. De laatste keer waren het mooie ervaringen en ik ben benieuwd wat er nu weer ontstaat.
Het is iedere keer weer in het moment reageren en zien wat er ontstaat. Is er vreugde, soms verdriet, angst of ontroering.
Met een vriend die gitaar speelt en ik speel dan of de fluit of een shrutibox (soort van klein orgeltje) zingen we een aantal mantra's. Ik kijk naar een jongen in de rolstoel en als hij de shrutibox hoort zie ik een glimlach op zijn gezicht verschijnen. Bij een meisje zie ik een traan over haar wangen biggelen. Wanneer ik langs ga met de klankschalen zijn er weer verschillende reacties sommige vinden het mooi en reageren en anderen willen het niet ervaren, dat is mooi omdat alles er mag zijn zoals het is.
Het is iedere keer weer in het moment reageren en zien wat er ontstaat. Is er vreugde, soms verdriet, angst of ontroering.
Met een vriend die gitaar speelt en ik speel dan of de fluit of een shrutibox (soort van klein orgeltje) zingen we een aantal mantra's. Ik kijk naar een jongen in de rolstoel en als hij de shrutibox hoort zie ik een glimlach op zijn gezicht verschijnen. Bij een meisje zie ik een traan over haar wangen biggelen. Wanneer ik langs ga met de klankschalen zijn er weer verschillende reacties sommige vinden het mooi en reageren en anderen willen het niet ervaren, dat is mooi omdat alles er mag zijn zoals het is.
Bij de ouderen met dementie wordt er flink gelachen, ook is er ontroering te zien en een man komt mij bedanken omdat hij er zo rustig van is geworden. Ik zing in de klankschaal en hoor een ahhh voorbij komen.
Ik hoop dat ik nog veel van deze prachtige mensen mag ontmoeten want wanneer in je in hun ogen kijkt maak je contact met de ware ziel, dat is het allergrootste geschenk!
A while ago I was invited to come and play on a school with mutiple handicapt children and in a restinghome for eldery people with dementia. It was beautiful and gratefull to do this. For the second time I am going to the school and the restinghome. The last time there were such beautiful experiences and I am very ciurios what will happen this time.
Everytime it is reacting in the moment and see what appears. Is there joy, sometimes grieve, fear or emotions.
With a friend who plays the guitaar and I play the flute and shrutibox (it is like a little organ) , we sing a couple of mantras. I look at a boy and I see when he heares the shrutibox, he started to smile. With a girl I see that is a tear running down her cheek. When I come with the singingbowls there are other reactions again some of them like it and otther once don't want to experience it and that is so beautiful because everything can be there just the way it is.
With the eldery people with dementia there is a big laughter, also there are feelings and man comes to me to thank me, because he expierenced so much peace. I am singing in the singing bowl and hear an ahhh coming my way.
I hope that I can meet more of these beautiful people because when you look into there eyes, you make contact with the true soul, that is is the biggest gift!
